Πέμπτη 8 Νοεμβρίου 2012

Οριστική και "απόλυτη" διαγραφή στους ψεύτες!

Το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας το πληροφορηθήκατε, υποθέτω, σε "ζωντανή" μετάδοση!
Το αποτέλεσμα των μέτρων θα το νοιώσουμε στην τσέπη μας σε λίγες εβδομάδες!
Σήμερα, αποφάσισα να μην ασχοληθώ με όσους έλαβαν μέρος στη λοταρία της ζωής μας είτε με αυτούς που για μια ακόμα φορά μας έσωσαν είτε με εκείνους που ... δεν ήθελαν να σωθούμε!
Την αφορμή για το σημερινό μου σχόλιο μου την έδωσαν οι όποιες νέες διαγραφές Βουλευτών!
Δε με νοιάζει ποιοι είναι οι, νέοι, διαγραφέντες Βουλευτές ούτε  από ποια κόμματα προέρχονται αυτές οι διαγραφές!
Το θέμα, είναι καθαρά Πολιτικό και Πολιτειακό από τη στιγμή κατά την οποία
η ελευθερία γνώμης του Βουλευτή είναι κατοχυρωμένη από το Σύνταγμα!
Η Χώρα μας, στον τομέα αυτό, πρέπει να κατέχει τα πρωτεία! Δε νομίζω να υπάρχει άλλη Χώρα με σταθερό πολίτευμα και λειτουργία της Δημοκρατίας, στην οποία να έχουν γίνει τόσες πολλές διαγραφές Βουλευτών και μάλιστα για το λόγο για τον οποίο γίνονται!
Αν θέλαμε να μιλήσουμε με όρους χρηματιστηριακούς τη λειτουργία των κομμάτων στη Χώρα μας θα την χαρακτηρίζαμε, το πολύ, ως "αναδυόμενη αγορά"! Το πολύ!
Η δομή των Κομμάτων και όλες οι Καταστατικές λειτουργίες τους είναι προσαρμοσμένες στη δυνατότητα του εκάστοτε Αρχηγού και της ηγετικής ομάδας την οποία αυτός επιλέγει, να κάνει ό,τι θέλει! Η συμμετοχή των Βουλευτών της Κοινοβουλευτικής Ομάδας στη λήψη σημαντικών αποφάσεων είναι ελάχιστη! Συνήθως καλούνται εκ των υστέρων να επικυρώσουν αποφάσεις του Αρχηγού, ο οποίος λειτουργεί ως Αρχηγός κόμματος τύπου "ΜΠΑΑΘ"!
Μια μικρή προσπάθεια συλλογικού έργου γίνεται κάθε φορά που το κόμμα είναι στην Αντιπολίτευση και έρχονται εκλογές, οπότε "συντάσσεται" ένα "Κυβερνητικό Πρόγραμμα" από αρμόδιες ομάδες εργασίας Βουλευτών, αλλά αυτό γίνεται επειδή όλοι γνωρίζουν ότι ποτέ δεν πρόκειται να εφαρμοστούν όσα περιλαμβάνονται στο Πρόγραμμα αυτό!
Συνήθως, λοιπόν, οι Βουλευτές οι οποίοι διαφοροποιούνται στις ψηφοφορίες από την "κομματική" γραμμή κατά τη ψήφιση νομοσχεδίων, επικαλούνται το γεγονός ότι υπάρχει αναντιστοιχία ανάμεσα στις προγραμματικές θέσεις και στο νομοσχέδιο, άρα μπαίνει θέμα συνείδησης του Βουλευτή! Αυτό, στη Χώρα μας είναι κατακριτέο! Και επέρχεται η διαγραφή!
Διαγραφή, σίγουρα  βιαστική, συνήθως νυχτερινή,  πάντα αναπολόγητη!
Κατά καιρούς, έχουμε διαβάσει ότι ζητείται άρση της ασυλίας Βουλευτών για διάφορα αδικήματα! Πλαστογραφίες, καταπατήσεις τροχαία, εξυβρίσεις κ.α.! Ποτέ δεν διαβάσαμε να γίνεται "διαγραφή" στους Βουλευτές αυτούς!
Μόνο σε εκείνους που ενήργησαν όπως ενήργησαν για λόγους συνείδησης και συνέπειας λόγων και έργων! Γιατί η λογική των Κομμάτων είναι ότι οι Βουλευτές δεν μπήκα εκεί για να έχουν συνείδηση ούτε να έχουν γνώμη! Πολύ περισσότερο να την εκφράζουν! Μπήκαν για να εξυπηρετήσουν κάποιους σκοπούς τους οποίους γνωρίζει μόνο η ηγεσία! Πεφωτισμένη ή όχι δεν έχει σημασία!
Τα τελευταία χρόνια, όμως, οι Ηγεσίες των Κομμάτων, τουλάχιστον αυτών τα οποία μέχρι πρότινος χαρακτηρίζονταν ως Κόμματα εξουσίας, απέχουν πολύ από του να είναι "Πεφωτισμένες"!
Πρόκειται για πολιτικούς "γαλαζοαίματους" με "καλές σπουδές" στα χαρτιά που στην ουσία δεν έχουν ανοίξει ένα Βιβλίο να μάθουν ότι προλάβουν από την Ιστορία αυτού του τόπου! Δεν έχουν κοινωνική παιδεία, "κοινωνική", όχι αυτή των πολυποίκιλων σαλονιών του Κολωνακίου της Κηφισιάς και της Εκάλης, δεν έχουν μελετήσει Κλασικούς, δεν έχουν ψωνίσει σε Λαϊκή Αγορά!
Κύριο χαρακτηριστικό τους είναι η ανασφάλεια που νοιώθουν και είναι αυτό ακριβώς που τους κάνει να υποτάσσονται στις παράλογες και αντεθνικές απαιτήσεις των Ηγετών της Ε.Ε οι οποίοι με τη σειρά τους είναι υπόδουλοι των αγορών! Ως αντάλλαγμα αυτής της άνευ όρων υποταγής παίρνουν την υπόσχεση μελλοντικής Πρωθυπουργίας, με τον όρο ότι θα είναι "καλά παιδιά"! Όσοι το κάνουν ανταμείβονται!
Οι διαγραφές λοιπόν όσων Βουλευτών δεν υποτάσσονται, εντάσσονται σε αυτή ακριβώς τη λογική!
Ο ανασφαλής Ηγέτης δείχνει "πυγμή" για να τρομάξει και όποιον άλλον έχει άποψη και το θράσος να την εκφράζει!
Η λογική αυτή, όμως, έχει διαλύσει Κοινωνία και τώρα διαλύει και τα Κόμματα!
Πιστεύω ότι οι ηγετίσκοι της Ευρώπης δεν έχουν εκτιμήσει καλά αυτή την παράμετρο στην Ελλάδα! Το γεγονός, δηλαδή ότι η Χώρα ουσιαστικά, βρίσκεται κομματικά κατακερματισμένη και το πολιτικό της σύστημα αναγκάζεται εκ των πραγμάτων να κάνει "συμμαχίες" που δεν έχουν σχέση με προγραμματικές συγκλίσεις αλλά με έξωθεν εντολές!
Αυτό, ο κατακερματισμός, δεν είναι κατ΄ανάγκη κακό! Αλλά η Ελλάδα είναι μια Χώρα στην οποία δεν υπάρχει ακόμα κουλτούρα πολιτικών συγκλίσεων! Το φαινόμενο της σημερινής τρικομματικής συγκυβέρνησης, είναι ένα μόρφωμα που επεβλήθη από τα συμφέροντα των λίγων, κύριος οίδε με τι ανταλλάγματα!
Οι διαγραφέντες Βουλευτές αυτό ακριβώς το πολιτικό παιχνίδι καταδικάζουν με την ψήφο τους! Και έχουν απόλυτα δίκιο!
Γιατί αν κάποιοι πρέπει να διαγραφούν, οριστικά και  απόλυτα από το πολιτικό σκηνικό είναι όσοι μετά το 2009 ξεγέλασαν τον Ελληνικό Λαό, λέγοντας άλλα προεκλογικά και κάνοντας τα εντελώς αντίθετα μετεκλογικά!

6 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Μπορεί το 153 να τους έσωσε αλλά για λίγο. Η κατασταση αυτη δε παει άλλο.

"ΣΑΛΩΝΙΤΗΣ" είπε...

@ Ανώνυμος 11:47
Μα τι λέτε αγαπητέ μου! Εδώ εσώθη η Πατρίς! Δεν κατανοώ την απογοήτευση σας!

Ανώνυμος είπε...

Κατ΄ αρχήν να συμφωνήσω για τις σαθρές δομές των κομμάτων μας και τις προβληματικές καταστατικές λειτουργίες τους (τις ποιες;;). Το κακό ξεκινάει από το πως "αναδεικνύονται" οι διάφοροι υποψήφιοι βουλευτές, στελέχη κλπ. Τις περισσότερες φορές είναι οι άνθρωποι που επιμόνως και συνήθως ασκόπως περιφέρονται σε κομματικά γραφεία για να τους... βλέπουν. Δεν είναι συνήθως και δυστυχώς άνθρωποι που το όποιο κόμμα τους ζητά, τους έχει ανάγκη, εκτιμά την πορεία τους,αισθάνεται ότι μπορεί να βοηθήσουν. Πολλές φορές το κυριότερο προσόν τους είναι ότι έχουν καλές δημόσιες σχέσεις ή είναι... ξανθιά. Γιατί; Γιατί δεν υπάρχουν διαδικασίες, γιατί δεν τα πάμε καλά με την έννοια της αξιολόγησης, γιατί λειτουργούμε με τη νοοτροπία της "κλίκας" , γιατί οι "από πάνω" είναι ανασφαλείς γιατί... γιατί...

Ομως η ελευθερία της γνώμης του βουλευτού δεν αναιρείται από την κομματική πειθαρχία. Οπως κάθε σύλλογος, ομάδα, ένωση έτσι και το κόμμα έχει τους δικούς του κανόνες στους οποίους ελευθέρως προσχωρεί ο κάθε βουλευτής. Κανένας δεν του στερεί την ελευθερία της γνώμης του.Αν η γνώμη του όμως είναι μονίμως διαφορετική από αυτή του κόμματος του η είναι ριζικά αντίθετη σε κρίσιμες επιλογές του, δεν μπορεί να είναι κομμάτι του.

Τα περί κομματικής πειθαρχίας τα λέω γενικά και δεν αφορούν συγκεκριμένα το πως, πότε και γιατί διαγράφουμε, ξεδιαγράφουμε και ξαναδιαγράφουμε εδώ στην Ελλάδα. Η πολύ ενδιαφέρουσα και ιντριγκαδόρικη αυτή διαδικασία έχει βεβαίως και άμεση σχέση με το πως και οι ίδιοι οι βουλευτές βλέπουν την σχέση τους με το κόμμα, και την πολιτική, με το πως και γιατί μετακινούνται από κόμμα σε κόμμα πράγματα που όπως καταλαβαίνεις μας ξαναφέρνουν στην αρχή του σχολίου μου.

Ανώνυμος είπε...

Κατ΄ αρχήν να συμφωνήσω για τις σαθρές δομές των κομμάτων μας και τις προβληματικές καταστατικές λειτουργίες τους (τις ποιες;;). Το κακό ξεκινάει από το πως "αναδεικνύονται" οι διάφοροι υποψήφιοι βουλευτές, στελέχη κλπ. Τις περισσότερες φορές είναι οι άνθρωποι που επιμόνως και συνήθως ασκόπως περιφέρονται σε κομματικά γραφεία για να τους... βλέπουν. Δεν είναι συνήθως και δυστυχώς άνθρωποι που το όποιο κόμμα τους ζητά, τους έχει ανάγκη, εκτιμά την πορεία τους,αισθάνεται ότι μπορεί να βοηθήσουν. Πολλές φορές το κυριότερο προσόν τους είναι ότι έχουν καλές δημόσιες σχέσεις ή είναι... ξανθιά. Γιατί; Γιατί δεν υπάρχουν διαδικασίες, γιατί δεν τα πάμε καλά με την έννοια της αξιολόγησης, γιατί λειτουργούμε με τη νοοτροπία της "κλίκας" , γιατί οι "από πάνω" είναι ανασφαλείς γιατί... γιατί...

Ομως η ελευθερία της γνώμης του βουλευτού δεν αναιρείται από την κομματική πειθαρχία. Οπως κάθε σύλλογος, ομάδα, ένωση έτσι και το κόμμα έχει τους δικούς του κανόνες στους οποίους ελευθέρως προσχωρεί ο κάθε βουλευτής. Κανένας δεν του στερεί την ελευθερία της γνώμης του.Αν η γνώμη του όμως είναι μονίμως διαφορετική από αυτή του κόμματος του η είναι ριζικά αντίθετη σε κρίσιμες επιλογές του, δεν μπορεί να είναι κομμάτι του.

Τα περί κομματικής πειθαρχίας τα λέω γενικά και δεν αφορούν συγκεκριμένα το πως, πότε και γιατί διαγράφουμε, ξεδιαγράφουμε και ξαναδιαγράφουμε εδώ στην Ελλάδα. Η πολύ ενδιαφέρουσα και ιντριγκαδόρικη αυτή διαδικασία έχει βεβαίως και άμεση σχέση με το πως και οι ίδιοι οι βουλευτές βλέπουν την σχέση τους με το κόμμα, και την πολιτική, με το πως και γιατί μετακινούνται από κόμμα σε κόμμα πράγματα που όπως καταλαβαίνεις μας ξαναφέρνουν στην αρχή του σχολίου μου.

Ανώνυμος είπε...

" Το αποτέλεσμα των μέτρων θα το νοιώσουμε στην τσέπη μας σε λίγες εβδομάδες!"

Είμαστε σίγουροι ότι αυτό που νοιώθουμε είναι τα αποτελέσματα των μέτρων; Πως είπαμε ότι το έλεγε ο Hume;

"We may define a cause to be an object followed by another,..., where,if the first object had not been, the second never had existed."

"ΣΑΛΩΝΙΤΗΣ" είπε...

@ firiki2010:
Σε ό,τι γράφεις στην πρώτη παράγραφο, συμφωνούμε απόλυτα!
Εκείνο που ίσως δεν κατάφερα να κάνω σαφές, είναι ότι δε διαφωνώ ακόμα και με μια μορφή κομματικής πειθαρχίας, αφού το κόμμα είναι ομάδα και η ένταξη σε αυτό προϋποθέτει σύγκλιση απόψεων, στόχων, και δράσεων!
Η διαφωνία μου έγκειται σε αυτό το οποίο στη Χώρα μας πλέον τείνει να γίνει καθεστώς: Στο "κατά συνθήκην ψεύδος" της κάθε ηγεσίας προκειμένου να πετύχει την πολυπόθητη αναρρίχηση στην εξουσία,έναντι οποιουδήποτε τιμήματος!Το τίμημα αυτό, λοιπόν,το τίμημα του ψεύδους, δικαιούται να μη θέλει να το πληρώσει κάποιος Βουλευτής!
Φίλε μου, δεν περιμένω αποτέλεσμα από τη ρομαντική θεώρηση των πραγμάτων η οποία με διακατέχει!
Είμαι, σίγουρα "εκτός εποχής", αλλά δε θα πάψω να στηρίζω το ρομαντισμό μου!

@ Ανώνυμος 3:48
Η απάντηση είναι λιγότερο φιλοσοφική και περισσότερο ... πρακτική!Δε νομίζεις;