Πολιτικοί Χαμαιλέοντες!

-"Ο Χαμαιλέοντας, είναι ένα (πολιτικό) ερπετό, το οποίο έχει την ικανότητα να αλλάζει (κομματικό) χρώμα, ανάλογα με το περιβάλλον (που τον συμφέρει)"!


Παρακολουθώ μετά βδελυγμίας τις απέλπιδες προσπάθειες κάποιων Ονομάτων της πολιτικής σκηνής της Χώρας, μερικά από τα οποία θεωρούν ότι γεννήθηκαν, ντε και καλά,  για να μας κυβερνήσουν, να επιχειρούν μετά την πολιτική απαξία με την οποία τους περιέβαλλε ο ελληνικός λαός, να περισώσουν την πολιτική τους ύπαρξη εντασσόμενοι σε άλλους πολιτικούς οργανισμούς!
Με εντυπωσιάζει, είν΄η αλήθεια,  ο tres sic τρόπος με τον οποίο προσπαθούν να προσχωρήσουν στην απέναντι όχθη, την οποία μέχρι πρότινος ενδεχομένως και να περιγελούσαν ή και καθύβριζαν! Θέλουν να το κάνουν χωρίς να χρειαστεί να τρωθεί η τεράστια πολιτική κληρονομιά την οποία έχουν ή θεωρούν ότι έχουν και η οποία, σε κάθε περίπτωση, θεωρούν ότι είναι το εισιτήριο διαρκείας της πολιτικής τους επιβίωσης!
Μου θυμίζουν εκείνη τη, κατά δήλωσή της "κόρη Ναυάρχου", που διατηρούσε πολυτελή πλην παράνομο "οίκο ανοχής" για εκλεκτά μέλη της κοινωνίας, στην ελληνική ταινία "Η Βίλα των Οργίων" αλλά όταν την συνέλαβαν και της μιλούσε ο εκπληκτικός Αστυνόμος (Παπαγιαννόπουλος) στον ενικό, αυτή παρακαλούσε να της μιλάνε στον πληθυντικό ως κόρη Ναυάρχου!
Οι πολιτικοί αυτοί σαλταδόροι, ανήκουν σε δύο κατηγορίες:
- Η μία είναι αυτοί οι οποίοι, κάθε φορά αλλάζουν κόμμα για να περισώσουν πολιτικά την ύπαρξή τους, γνωρίζοντες ότι μια ενδεχόμενη απουσία τους από την πολιτική "κονίστρα" θα τους θέσει εκτός του πολιτικού γίγνεσθαι και η αλήθεια είναι ότι πολλοί από αυτούς, άλλο "γίγνεσθαι" δε γνωρίζουν!
- Η άλλη κατηγορία είναι όσοι  ενεργούν για τον παραπάνω λόγο αλλά και για έναν άλλο!
Πιστεύουν και ενεργούν έτσι γιατί θεωρούν ότι κάποια Ειμαρμένη, όταν γεννήθηκαν, τους ακούμπησε απαλά στο προσκέφαλο τους την τύχη της Χώρας και των Πολιτών της!
Η κρισιμότητα των επόμενων εκλογών, κυρίως ως προς το σκέλος του ποιο θα είναι το πρώτο κόμμα, έχει επιτείνει τούτες τις μέρες αυτές τις "συμπεριφορές" για να τις ονομάσω με μια ήπια έκφραση!
Όμως, για να είμαστε δίκαιοι, οι "συμπεριφορές" αυτές απαιτούν τουλάχιστον δύο μέρη!
Υπ΄αυτή την έννοια μεγάλη ευθύνη φέρουν και τα κόμματα! Γιατί ιστορικά, πρέπει να γνωρίζουν ότι τα άτομα αυτά τα οποία για διάφορους λόγους, συχνά προσωπικού σχεδιασμού, σπανίως ιδεολογικούς, σπανιότατα θέσεων και αρχών, τα χαρακτηρίζει πολιτική αστάθεια, είναι τιποτόφρονες και αργά ή γρήγορα θα δημιουργήσουν και πάλι προβλήματα!
Η πολιτική ζωή της Χώρας, όμως, υφίσταται, μεταξύ άλλων και τις συνέπειες του άγχους κάποιων να γίνουν Πρωθυπουργοί! Μήπως το 2009, αυτό δεν πληρώσαμε;
Πάντως η, αγνώστου πατρός θεωρία, ότι στην πολιτική όλα επιτρέπονται, μας έχει οδηγήσει στο να μην έχουμε κόμματα Αρχών και Ιδεών, με συνέπεια οι Κυβερνήσεις να κινούνται αποσπασματικά και περιστασιακά, προσπαθώντας να διατηρήσουν εσωκομματικές ισορροπίες μεταξύ πολιτικών οι οποίοι μόνο στο συμφέρον της Χώρας δε στοχεύουν!