Αν δεν αλλάξετε, θα βουλιάξετε!...

Τη Δευτέρα 7/2/2011, ηλιόλουστη μέρα, κατά τις 11 και μισή το πρωί, επιστρέφαμε με τη γυναίκα μου από την Αθήνα! Πλησιάζοντας στη διασταύρωση της Χαλκίδας, είπα να τις κάνω μια από εκείνες τις εκπλήξεις που με κάνουν ... ακαταμάχητο στα μάτια της ( έτσι θέλω να πιστεύω) και στρίβω δεξιά για Χαλκίδα!

- Που πάμε; Ήρθε καπάκι η ερώτηση!

-Χαλκίδα, για ψαράκι, δε θες; Σιγά μη δεν ήθελε!

- Αν θες εσύ! Θυσία αυτή η γυναίκα ! Μόνο αν θέλω εγώ! Τέλος πάντων! Φτάνουμε Χαλκίδα, νωρίς ακόμα για μεσημεριανό, κόβουμε δυο τρεις βόλτες στην πολύ όμορφη παραλία της που ήταν και η αδυναμία του Γιάννη Σκαρίμπα, όπως αναφέρει σε πολλά έργα του για τη Χαλκίδα αλλά πουθενά για την Αγία Ευθυμία η οποία επιμένει να τον τιμά και καλά κάνει, και καταλήγουμε σε ένα "Εστιατόριο", από αυτά που αποκαλούνται "τουριστικά", δηλαδή απευθύνονται, κυρίως σε παρεπιδημούντες επισκέπτες λίγων ωρών!

Το προτιμήσαμε για δύο λόγους; Ο ένας είναι ότι είχαμε ξαναφάει εκεί και μας φάνηκαν όλα καλά ! Ο άλλος ότι αυτού του είδους τα μαγαζιά, σε αντίθεση με τα "εξειδικευμένα" τύπου Ουζερί, " Τράτα", "Βαρκούλα", " Μουρμούρα", "Το δίχτυ" και άλλα συναφή, θα ήταν φθηνότερο! Την πατήσαμε και για τους δύο λόγους!

Ξεκινάω με τον κατάλογο και βλέπω "τσιπούρα", χωρίς άλλη διευκρίνιση (ιχθυοτροφείου, ελευθέρας ...βοσκής κ.λ.π.), το κιλό 70 ευρώ! Στο ίδιο μήκος κύματος και τα άλλα ευγενή ψαράκια της ελληνικής (;) θάλασσας! Ζητάμε σαρδέλες, που υπήρχαν στον κατάλογο αλλά μας είπαν ότι δεν είχαν! Καταλήγουμε στη ... σεμνή και ταπεινή κουτσομούρα, η οποία, όπως μας δηλώθηκε αρμοδίως, ήταν πολύ μικρή σαν τη σαρδέλα, συνοδευόμενη από "άγρια" χόρτα!

Προχωράμε στα πρώτα! Η παραγγελία ,είναι, νερό βρύσης ένα ποτήρι λευκό κρασάκι, σαλάτα, τέσσερις γαρίδες και ένα ανθρακούχο νερό!

Μας έρχεται μαζί με τη σαλάτα (λαχανομαρούλι) και τις γαρίδες, νερό εμφιαλωμένο, ένα μικρό μπουκάλι κρασί ανοιγμένο και "Περιέ"! Δηλαδή αντί για ένα ποσό άντε τρία ευρώ, αυτοί με φόρτωσαν με δέκα πέντε! Τα πήρα στο κρανίο! Στην παρέα μου έχει επικρατήσει η άποψη ότι επειδή είμαι γκαντέμης, μου έρχονται όλα ανάποδα! Εδώ, όμως όλα ήρθαν ανάποδα βάσει σχεδίου! Φωνάζω το "παιδί"!

- Αγόρι μου, του λέω, τι δεν κατάλαβες ακριβώς από αυτά που σου είπα;

Αποκαθίσταται η παραγγελία με "Δουμπιά", ελληνικό, καλύτερο και φθηνότερο από το "Περιέ" και φτυαρίζουμε την πρώτη πιρουνιά σαλάτα! Χάλια μαύρα! Το λάδι "μούρκα", όπερ εστί μεθερμηνευόμενο, τουλάχιστον τριών ετών και κακώς συντηρημένο!

Από εκεί και πέρα, όλα έγιναν με συνοπτικές διαδικασίες! Φάγαμε την κουτσομούρα, που ήταν τηγανισμένη με λάδι τουλάχιστον 20 χρήσεων, δε φάγαμε τα "άγρια" χόρτα, όχι για το λόγο ότι δεν ήταν άγρια, αλλά γιατί τα είχαν "κολυμπήσει" μέσα στην ίδια "μούρκα", που την έλεγαν λάδι και ζητήσαμε το λογαριασμό! Για την ιστορία 71 ευρώ! Τα πλήρωσα και έκανα να φύγω, για να μην πω τίποτα βαρύ! Έλα όμως που του αφεντικού ο κώλος πήγαινε γυρεύοντας!

-Στο καλό να πάτε όλα καλά;

Μου έκανε με εκείνο το γλυκανάλατο ύφος του ψιλοαπατεώνα!

- Αν εξαιρέσουμε τη "λάθος" παραγγελία, το λάδι που μύριζε και το τηγανόλαδο που θα το ρεύομαι για δυο μέρες, τα υπόλοιπα καλά ήταν του είπα!

Και βγήκα έξω από το παράνομο κιόσκι που ήταν επέκταση της αίθουσας!

Δε γύρισα πίσω το βλέμμα μου να δω την έκφρασή του, αλλά είμαι σίγουρος ότι ήταν σα να έλεγε:

-Άλλους τρεις τέτοιους μαλάκες να έχω δευτεριάτικα, τα βγάλαμε τα έξοδα για σήμερα!