Είναι πολλά τα λεφτά, ρε Μήτσο!...

Πενήντα πέντε εκατομμύρια ευρώ, είναι πάααρα πολλά λεφτά για μίζα! Ακόμα και για χορηγία! Εκτός κι αν έχεις κάνει παραγγελία για κάτι ακριβό! Ας πούμε τέσσερα υποβρύχια! Όχι το γλυκό στο κουταλάκι! Τα άλλα, αυτά που πάνε κάτω από τη θάλασσα και καμιά φορά γέρνουν κιόλας! Τόσα, πάντως, φέρεται να έδωσε η Ferrostaal, σε φυσικά πρόσωπα, offshore εταιρείες και εταιρείες συμβούλων, στην Ελλάδα, για να προτιμηθούν οι Γερμανοί και όχι οι ανταγωνιστές τους, στην αγορά από την Ελλάδα τεσσάρων υπερσύγχρονων υποβρυχίων που κατασκευάστηκαν στα ναυπηγεία του Κιέλου!

Τις αποκαλύψεις κάνει το διεθνούς κύρους γερμανικό περιοδικό DER SPIEGEL, με αφορμή το ανακριτικό υλικό που έχει συγκεντρώσει η Εισαγγελία του Μονάχου σε βάρος 50 υπαλλήλων της Εταιρείας! Η έρευνα αφορά στις πωλήσεις υποβρυχίων που έγιναν σε τρεις χώρες: Ελλάδα, Πορτογαλία και Νότια Αφρική! Όσον αφορά στη χώρα μας, η Ferrostaal μεσολάβησε το 2000, με "υποδειγματικό" τρόπο ανάμεσα στην Ελλάδα και στην HDW, προκειμένου η δεύτερη να πάρει τη δουλειά για την κατασκευή των τεσσάρων υποβρυχίων τύπου 214 συνολικής αξίας 1,4 δισ. ευρώ, παρακαλώ!
Στην υπόθεση, εμπλέκεται, πάντα σύμφωνα με το SPIEGEL, ένας Έλληνας αρχιτέκτονας, τον οποίο πρότεινε ο τότε Υπουργός Άμυνας κ. Άκης Τσοχατζόπουλος, ο οποίος, σύμφωνα με την κατάθεση κάποιου μάναντζερ Γ.Φ. Χάουν, συμμετείχε στην "ομάδα Α", όπως ήταν ο κωδικός της ομάδας προώθησης συμφωνιών!

Να θυμίσουμε ότι ο κ. Τσοχατζόπουλος, υπήρξε για πολλά χρόνια εκ των απορρήτων του μακαρίτη Ανδρέα Παπανδρέου, τόσο στην Κυβέρνηση, όσο και στο κόμμα! Όταν την αρχηγία και πρωθυπουργία ανέλαβε ο κ. Σημίτης. παρέμεινε σε θέσεις κύρους και το 2000 τον βρίσκει Υπουργό Άμυνας! Είναι η εποχή που το Υπουργείο Άμυνας συμμετέχει στις παραγγελίες ηλεκτρονικών και οπλικών συστημάτων και με αφορμή τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004!

Ασφαλώς και δεν υπονοούμε τίποτα! Όμως, για να πληρώνει μια Εταιρεία 55 εκατ, ευρώ μίζα για να πάρει μια δουλειά, πόσα πρέπει να υπερκοστολογήσει το έργο; Και τελικά, θα μας πει κάποτε κάποιος πόσο πλήρωσε η χώρα μας τη δεύτερη τετραετία του κ. Σημίτη, στην οποία, σύμφωνα με τον κ. Πάγκαλο, "...διαλύθηκε η χώρα";

Εδώ μιλάμε για χοντρά ποσά, όχι μόνο τις μίζες, αλλά τις υπερκοστολογήσεις, για συστήματα που δεν έχουμε ακόμα παραλάβει, που τα παραλάβαμε αλλά ουδέποτε λειτούργησαν, που τα έχουμε κλειδωμένα σε αποθήκες και για υποβρύχια που πριν τα παραλάβουμε τα πουλάμε σε άλλες χώρες! Είναι αυτή συμπεριφορά χώρας που τελεί υπό πτώχευση; Είναι δυνατό το "Σύστημα των Πολιτικών" που βούλιαξε τη χώρα να κρύβεται πίσω από τη επαίσχυντη ασυλία και την κατάπτυστη παραγραφή- εξπρές και να, νομίζει ότι, ανακουφίζεται με την παραδοχή μιας πονηρής, γιαυτό και ηλίθιας αποδοχής "πολιτικής ευθύνης", μιας πολιτικής ευθύνης την οποία, ωστόσο κανείς ουδέποτε ανέλαβε;

Δεν αφήνουμε στην άκρη τα ηλίθια κινήματα του τύπου "Δεν πληρώνω" και να μπούμε στην ουσία των αιτίων που μας οδήγησαν στη χρεωκοπία;

Γιατί, νομίζω ότι, αυτό το "λάιφ στάιλ" της πολιτικής, είναι το βούτυρο στο ψωμί των ανίκανων και επικίνδυνων γόνων του ξοφλημένου ελληνικού πολιτικού σκηνικού!