"Πάντων πραγμάτων, μέτρον Άνθρωπος"!*

* Πρωταγόρας.

Έχω την αίσθηση, ότι τόσο εμείς, ο λαός, όσο και οι κυβερνώντες και οι πάσης φύσεως υπεύθυνοι και αρμόδιοι, προσπαθούμε να αντιμετωπίσουμε την κρίση, χωρίς να έχουμε, ακόμα, αποτολμήσει να κοιτάξουμε κατάματα τα γενεσιουργά αίτια της! Μας βόλεψε το κοίταγμα από την κλειδαρότρυπα στην κρεβατοκάμαρη της νεοαποκαλυπτόμενης (!) διαπλοκής, με τις αποκαλύψεις της οποίας αυτοϊκανοποιούμαστε και έχουμε παραλείψει να κάνουμε έναν υπολογισμό από τον οποίο διαφαίνεται ότι, όσα και αν έχουν "φάει" κάποιοι πολιτικοί, που έχουν, δε φτάνουν το ποσό που λείπει απ΄τα κρατικά ταμεία!

Δε θέλουμε να δούμε ότι για το χάλι του δημόσιου, γενικά, τομέα, δε φταίνε μόνο οι εργαζόμενοι, αλλά και οι πολιτικοί που ασελγούν στο πτώμα του και ΌΛΟΙ οι πολίτες που απειλούν τους πολιτικούς με "μαύρισμα" αν δε βολέψουν κάποιον από την οικογένεια στο δημόσιο! Αυτός ο φαύλος, κυριολεκτικά, κύκλος, έχει δημιουργήσει το πιο πολυάριθμο δημόσιο στην Ευρώπη, με την πιο μικρή απόδοση αλλά και τη μεγαλύτερη διαπλοκή-διαφθορά!

Δε μας αρέσει να παραδεχτούμε, ότι οι συχνές και αδικαιολόγητες, διαχρονικά, απεργίες, η έλλειψη ευέλικτης νομοθεσίας, η ανυπαρξία κινήτρων και η αστάθεια στους όρους και προϋποθέσεις λειτουργίας των επιχειρήσεων, έχουν κάνει τον ιδιωτικό τομέα, στα τελευταία τριάντα χρόνια, να μην παράγει σχεδόν τίποτα, ότι παράγει να μην είναι ανταγωνιστικό και να αναζητά άλλα, πρόσφορα εδάφη και νομοθετικά πλαίσια για τη δραστηριοποίησή του!

Οι Δημόσιες επιχειρήσεις, οι κατ΄ευφημισμόν αποκαλούμενες "κοινής ωφέλειας", ποδηγετούμενες από πανίσχυρα συνδικαλιστικά lobby , δεν έχουν παρακολουθήσει ή αργούν να το κάνουν, την τεχνολογία, με αποτέλεσμα να παραμένουν ακόμη "εντάσεως εργασίας", μιας εργασίας ακριβοπληρωμένης χωρίς την ανάλογη απόδοση, και άρα με τελικό προϊόν μη ανταγωνιστικό, ακριβό για τον καταναλωτή, υπέρ του οποίου, υποτίθεται ότι λειτουργούν!

Οι κυβερνώντες όλων των παρατάξεων των 30 τελευταίων ετών, συρόμενοι από φωνασκούσες οργανωμένες μειοψηφίες, αδυνατούν να γίνουν μπροστάρηδες και να "τραβήξουν "την κοινωνία και την οικονομία προς τα πάνω, διαμορφώνοντας μια νέα αντίληψη διαχείρισης των πλουτοπαραγωγικών πηγών της χώρας από την εκμετάλλευση των οποίων, είναι βέβαιο, ότι θα επέλθουν οικονομικά οφέλη μειώνοντας τις εισαγωγικές δαπάνες!

Ενδεικτικά παραθέτω ότι τον τελευταίο καιρό, δεν υπάρχει επιχειρηματική δραστηριότητα εναντίον της οποίας να μη στρέφονται τα βέλη συγκεκριμένης κομματικής, μειοψηφικής, ομάδας είτε αυτή η επιχειρηματική δραστηριότητα είναι το παραδοσιακό και κατ΄εξοχήν προϊόν μας , ο τουρισμός, είτε είναι η ναυτιλία, ο ορυκτός πλούτος ακόμα και οι ελάχιστες εναπομείνασες βαριές βιομηχανίες, (αλουμίνιο, χαλυβουργική κ.α.)!Διαμαρτυρία για την εξόρυξη του βωξίτη, για το αλουμίνιο του κ. Μυτιληναίου, για τις ανεμογεννήτριες, για τα φωτοβολταϊκά και φυσικά, η πάγια, αρνητική, θέση της απληροφόρητης και συρόμενης πλειοψηφίας των Ελλήνων, για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας από πυρηνικά εργοστάσια, άσχετα αν γύρω μας έχουν όλες οι γειτονικές χώρες! Τούτων δοθέντων, παραμένουμε στην έρημο του Σινά, περιμένοντας, ως άλλος "περιούσιος λαός" το "μάννα εξ ουρανού", για την επιβίωσή μας!

Διερωτάται, λοιπόν κανείς, αν δεν αγγίξουμε όλα αυτά που αποτελούν την κακοδαιμονία της όποιας ανάπτυξης περιμένουμε, πως εκτιμούν οι κυβερνώντες ότι θα "πιάσουν τόπο" οι θυσίες του ελληνικού λαού; Και για να δικαιολογήσω και τον τίτλο της ανάρτησης, να τους θυμίσω ότι καμιά πρόοδος, καμιά εξέλιξη και κανένα περιβάλλον δεν είναι δυνατό να υπάρξει αν δεν λειτουργεί υπέρ της ανθρώπινης ύπαρξης πάνω σ΄αυτόν τον πλανήτη!

Το ζητούμενο, λοιπόν είναι, να βρεθούν οι πολιτικές και οι κατάλληλοι ηγέτες που θα τις εφαρμόσουν, οι οποίες θα ανατάξουν τις δομές της οικονομίας και της κοινωνίας και θα δημιουργήσουν τις προϋποθέσεις για την επιζητούμενη αναγκαία ανάπτυξη, μακρυά από μικροπολιτικά συντεχνιακά και φοβικά σύνδρομα!

Όποιος πολιτικός το κάνει αυτό, θα μείνει στην Ιστορία!