Robin...Who;

Είμαι κινηματογραφόφιλος! Σινεφίλ, αν προτιμάτε! Κάθε φορά, λοιπόν, που κατεβαίνω για δουλειές στην Αθήνα, δε χάνω ευκαιρία να επισκεφθώ κάποια από τις πολύ "μοδάτες" κινηματογραφικές αίθουσες για να κάνω ένα μικρό δωράκι στον εαυτό μου, απολαμβάνοντας κάποια ταινία! Πολύ περισσότερο όταν είναι η εποχή του "Θερινού"!

Την προηγούμενη Παρασκευή, λοιπόν, έτυχε να ανοίξει και ο θερινός "ΣΠΟΡΤΙΓΚ" της Νέας Σμύρνης, που έπαιζε μια ιστορία από τα παιδικά μας "ΚΛΑΣΣΙΚΑ, εικονογραφημένα", τον "Ρομπέν των Δασών" ή "Robin Hood", όπως είναι ο αγγλικός τίτλος του έργου. Πρόκειται για μια νέα εκδοχή της δράσης αυτού του λαϊκού ήρωα της Αγγλίας του 13ου αιώνα, εποχή κατά την οποία η χώρα βρισκόταν υπό διάλυση και οικονομική κατάρρευση, καλή ώρα όπως εμείς τώρα, η οποία έμεινε στο προσκήνιο από τα δημοτικά τραγούδια και τις αφηγήσεις του λαού και έγινε γνωστή στον κόσμο, χάρις στη εξωστρέφεια των Βρετανών εκδοτών και την επιχειρηματική διορατικότητα των αγγλοξαξόνων κινηματογραφιστών!
Καλή ταινία, με πολλά "εφέ", βοηθάει και η τεχνολογία, αλλά μια υπόθεση, αντίστοιχη της οποίας βρίσκεις στις λαϊκές ιστορίες πολλών χωρών! Δηλαδή σε τι διαφέρει η ιστορία του Μιμίκου και της Μαίρης; Η μία έχει δράση και ίντριγκα, η άλλη, όμως, έχει ένα μεγάλο έρωτα με μια σεξπιρική ,τραγική κατάληξη!
Επειδή, αυτόν το καιρό, ακούγεται και όχι άδικα ότι "αυτή η χώρα δεν παράγει τίποτα", σκέφτηκα πόσες χώρες έχουν μηδενικά ελλείμματα και ισοσκελισμένα ισοζύγια, χάρις σε ένα δύο προϊόντα ή δράσεις τους! Δε χρειάζεται δηλαδή να γίνεις Ιαπωνία, Γερμανία ή Αμερική, απλά, με ένα προγραμματισμό και τη συμμετοχή κάποιων επιχειρηματιών από αυτούς που κάνουν κριτική εκ του ασφαλούς με τα δισεκατομμύριά τους στη Ελβετία και τις βιλάρες του να ανήκουν σε ...οφ σόρ, θα μπορούσαμε να εκμεταλλευτούμε τις χιλιάδες επί μέρους ιστορίες της μεγάλης και μακρόχρονης ιστορίας μας και να έχουμε δημιουργήσει το δικό μας Χόλιγουντ με καλές και ακριβές παραγωγές! Φαντάζεστε να είχαν δημιουργήσει οι Αμερικάνοι τον "Χρυσούν Αιώνα" του Περικλέους, με έναν Περικλή ερωτευμένο και μια Ασπασία να τον επηρεάζει στη κατεύθυνση της δημιουργίας; Εδώ μας έχουν σακατέψει όλες τις μεγάλες ιστορικές μάχες, έχουν ξεφτιλίσει την Οδύσσεια με δράκους και φαντάσματα και όμως ...πουλάνε ...τέχνη! Εμείς με σεβασμό και ποιότητα δεν θα

πετυχαίναμε;
Στις δεκαετίες του '50 και του '60, ο Ελληνικός Κινηματογράφος χάρις σε μερικούς οραματιστές δημιουργούς, έδειξε ότι έχει τα φόντα να κάνει καλές παραγωγές! Δε δημιούργησε όμως σχολή! Και δεν βοηθήθηκε από το κράτος ,το οποίο θέσπισε κάποιες επιχορηγήσεις σε...ποιοτικές (;) παραγωγές και πράσινα άλογα! Πεταμένα λεφτά που έκαναν κάποιους οικονομικά ανεξάρτητους, αλλά άφησαν τη χώρα να γυρίζει ταινίες - σκουπίδια! Έτσι χάθηκε μια ακόμα ευκαιρία να εκμεταλλευτεί η χώρα την Ιστορία της και να δημιουργήσει τη δική της Σχολή Παραγωγής Ταινιών!

Χάθηκε μια ευκαιρία να έχει το δικό της εξαγώγιμο προϊόν με Ονομασία Προέλευσης!...