Λιομάζωμα!

Ευλογημένο δένδρο! Ευλογημένος καρπός!
Ελιά! ένα παραδοσιακό προϊόν της Ελληνικής γης! Είναι η εποχή του μαζώματος της ελιάς.
Από τη Δευτέρα, ξεκίνησα τη διαδικασία, εργάτες γης, μετεωρολογικές μελέτες από την προηγούμενη, πρωϊνό ξύπνημα και βουρ για το "λόγγο"! Δε μπορείτε να φανταστείτε τι διάσταση παίρνει ένας ζεστός καφές σε πλαστικό, όταν τον απολαμβάνετε κάτω από μια ελιά! Ακόμα καλύτερα αν καπνίζετε κιόλας! Εγώ το έχω κόψει χρόνια! Δυστυχώς! Αλλά, δε βαριέσαι, ποτέ δεν είναι αργά να το αρχίσω πάλι!
Η συλλογή της ελιάς στην περιοχή του ελαιώνα της Άμφισσας, γίνεται με τον παραδοσιακό τρόπο! Ραβδισμός (τίναγμα) και  οι ελιές πέφτουν στα δίχτυα ή πανιά που έχουμε στρώσει με προσοχή γύρω από το δένδρο. Μόλις τελειώσουμε με το δένδρο, καθαρίζουμε τα δίχτυα από το κλαδιά και ρίχνουμε τις ελιές στα τελάρα! Πάμε στο επόμενο! Η αποδοτικότητα της ημέρας μετριέται σε ... τελάρα! Όταν σε δούνε στην πιάτσα ότι ξεκίνησες, σε ρωτάνε "ποιους έχεις" και η επόμενη ερώτηση είναι "πόσα τελάρα  φέρνουν"!
Στη συνέχεια, αν οι ελιές είναι κατάλληλες για επιτραπέζιες, περνάνε στο διαλογέα και οι χοντρές, καταλήγουν στον έμπορο με τιμές ξεφτίλα σε σχέση με το κόστος καλλιέργειας και συλλογής ή σε μεγάλα δοχεία (κάδες) σε κάποια αποθήκη του ιδιοκτήτη, όπου συντηρούνται σε αρμύρα για να πουληθούν σε ευθετότερο χρόνο με καλύτερη τιμή!
Οι υπόλοιπες, μαζί με αυτές από κάποια "κτήματα" που έχουν ψιλές ή έχουν ζαρώσει από παγετό πάνε για λάδι!
Η διαδικασία στο ελαιοτριβείο, είναι από μόνη της μοναδική!
Όταν πας τον καρπό, μετά το μεσημέρι, έχεις μαζί σου και μερικά πορτοκάλια ή μανταρίνια για κέρασμα των ανθρώπων που τραβάνε το κουπί στο λιοτρίβι! Αν είναι και από δική σου πορτοκαλιά ή μανταρινιά, ακόμα καλύτερα! Ο καρπός παραλαμβάνεται από το λιοτριβιάρη και εσύ αρχίζεις να παρακολουθείς τη πορεία του, μέσα από τα νέας τεχνολογίας πανάκριβα μηχανήματα!
Μεταφορά από το "σιλό" στο "πλυντήριο και από εκεί στο "σπαστήρα"!
Μετά το "σπαστήρα" ο χυλός μπαίνει στο "μαλακτήρα", όπου αλέθεται για αρκετή ώρα!Αν σταθείς πάνω από το "μαλακτήρα" την ώρα που αλέθει το χυλό της θρυμματισμένης ελιάς, έχεις στα ρουθούνια σου το άρωμα όλης της φύσης μαζί! Μαγεία! Αν, μάλιστα η ελιά είναι πράσινη, τότε απολαμβάνεις το άρωμα του αγουρέλαιου! Είναι και ο λόγος που το αγουρέλαιο είναι πιο ακριβό από το άλλο λάδι! Και μη σας ξεγελάνε οι πολυεθνικές με συσκευασίες "αγουρέλαιου"! Το αγουρέλαιο "ημερεύει" μετά από λίγες εβδομάδες! Δε μένει πάντα έτσι!Ωριμάζει μέσα στη λαδίκα και δεν το ξεχωρίζεις από το άλλο!
Στη συνέχεια ο χυλός, προωθείται στο "διαχωριστήρα" όπου με φυγοκέντριση γίνεται ο διαχωρισμός του λαδιού από ό,τι ξένο υπάρχει μέσα στην ελιά, ο πυρήνας, νερό και ό,τι άλλο έχει θρυμματιστεί μαζί με τον καρπό!
Το λαδάκι, καταπράσινο και λίγο θολό, το παραλαμβάνεις μέσα στα δοχεία που έχεις φέρει μαζί σου!
Στη ροή του λαδιού μέσα στα δοχεία, κορυφώνεται η "αγωνία" του παραγωγού σχετικά με την αναλογία - κιλά ελιάς προς κιλά λάδι! Αυτή η σχέση σε ανεβάζει ή σε πάει στον πάτο!
Αλλά, για τα ... μυστικά αυτά, θα μιλήσουμε αργότερα!
Τώρα πάω να παραλάβω τη σημερινή "παρτίδα"! Ακολουθεί η δοκιμή πάνω σε δυο-τρεις φέτες καψαλισμένο ψωμί με φέτα και ελιές!
Τα λέμε!