Παρασκευή 7 Δεκεμβρίου 2012

Περιμένοντας την ανάπτυξη!...

Η αλήθεια είναι ότι ο σημερινός Πρωθυπουργός, τη λέξη "ανάπτυξη" την έχει βάλει στο πολιτικό του λεξιλόγιο και την χρησιμοποιεί κατά κόρον τα τελευταία δυόμισι χρόνια!
Και είναι επίσης αλήθεια, ότι η ανάπτυξη είναι εκείνη η οποία θα αλλάξει τα δεδομένα στον τομέα της οικονομίας αλλά, κυρίως, σ΄αυτόν της ψυχολογίας της αγοράς, πράγμα το οποίο είναι εξίσου σημαντικό!
Δυστυχώς, όμως, για μια ακόμα φορά, γινόμαστε μάρτυρες μιας ακόμα πολιτικής αμετροέπειας! Άλλα λέγονται και άλλα πράττονται!
Ό,τι έχει λεχθεί προεκλογικά σχετικά με την ανάπτυξη, ήταν σύμφωνο με τους κανόνες αυτής της περίφημης παραγωγικής διαδικασίας! Όλες οι αποφάσεις που παίρνονται μετά τις εκλογές αποκλείουν κάθε ενδεχόμενο ανάπτυξης!
Η διαδικασία της ανάπτυξης δεν έχει να κάνει με το δίλημμα του αυγού με την κότα! Έχει συγκεκριμένο γενεσιουργό αίτιο, έχει προϋποθέσεις και ασφαλώς έχει και αποτελέσματα!
Το αίτιο είναι ασφαλώς η "κατανάλωση"! Χωρίς αυτή δε μπορεί να υπάρξει ανάπτυξη! Οι προϋποθέσεις είναι το νομικό-φορολογικό πλαίσιο κάτω από το οποίο λειτουργεί η αγορά και η ύπαρξη των μεγάλων και μικρομεσαίων εγχώριων επιχειρήσεων οι οποίες καλούνται να καλύψουν τη ζήτηση και να ισοσκελίσουν το ισοζύγιο με τις εξαγωγές τους, μαζί, φυσικά, με τις εισαγωγικές επιχειρήσεις! Τούτων δοθέντων, τα αποτελέσματα είναι αυτονόητα! Είναι η ευημερία και οι επιπτώσεις της!
Την κατανάλωση τη συνέτριψαν όλες οι μνημονιακές Κυβερνήσεις μηδεμιάς εξαιρουμένης! Διέλυσαν τη μεσαία τάξη από τα εισοδήματα της οποίας προσπαθούν να καλύψουν τις οικονομικές απαιτήσεις των δανειστών και την αποτελειώνουν από το νέο έτος με τα νέα μέτρα! Την αγελάδα που την είχαν για να πίνουν φρέσκο γάλα για χρόνια, την έσφαξαν για να πουλήσουν το λιπόσαρκο κρέας της και να καλύψουν λίγες από τις βραχυπρόθεσμες ανάγκες τους!
Με το νέο φορολογικό, από ό,τι διαφαίνεται, αποτελειώνουν επίσης και τις όποιες μικρομεσαίες επιχειρήσεις μας έχουν απομείνει!
Έτσι, σε λίγους μήνες θα ζήσουμε τις δόξες του ΄60, του ΄70 και του ΄80, τότε που οι εύπορες κυρίες του Κολωνακίου και της Κηφισιάς πήγαιναν για τα ψώνια τους στους ονομαστούς εμπορικούς δρόμους του Λονδίνου, του Παρισιού και της Ρώμης!
Ευτυχώς που υπάρχει και η Κίνα γιατί θα αγόραζαν από εκεί ακόμα και σπίρτα, καρφίτσες και πινέζες!
Όσο για την Ελλάδα, η "ανάπτυξη" μπορεί να περιμένει!

1 σχόλιο:

Χρήστος Γ. είπε...

Σε αυτή την ανάρτηση έχω να κάνω ένα σχόλιο για τη φωτογραφία που επέλεξες.
Σε σχέση με το κείμενο που είναι απαισιοδόξο, αποπνέει αισιοδοξία!
Μην εκπλήσσεσαι, έτσι είναι!
Το πλοίο στη θέση που βρίσκεται δεν θα μπορέσει να ξαναταξιδέψει αλλά μπορούμε να το πουλήσουμε για scrap. Δηλαδή έσοδα από την πώληση της λαμαρίνας, θέσεις εργασίας... Θα ταίριαζε καλύτερα μια φωτογραφία με ένα καράβι που βυθίζεται.
Όταν μιλάμε για "πάτο" εμένα μου έρχεται στο μυαλό ο πάτος της θάλασσας, το βαρελιού, το πηγαδιού, του μπουκαλιού. Δηλαδή ο πάτος κατ' εμέ καλύπτεται πάντα από υγρό. Κι επειδή αυτόν ψάχνουμε εδώ και καιρό θα προτιμούσα το καράβι που βυθίζεται.
Την επόμενη φορά να είσαι πιο προσεκτικός!!!.... :-))