Δευτέρα 3 Σεπτεμβρίου 2012

Έχεις πέσει Αντώνη! Απλά, δεν το έχεις μάθει ακόμα!!!

"Τα μέτρα θα τα πάρω κι ας πέσω"!
Τη δήλωση την έκανε ο κ. Αντώνης Σαμαράς, ο οποίος αυτή την εποχή είναι η σειρά του να το "παίζει" Πρωθυπουργός μιας χώρας που τη διέλυσε ένα σάπιο πολιτικό οικογενειοκρατικό κατεστημένο!
Κύριε Σαμαρά άσε τις τζάμπα μαγκιές και άρχισε να βλέπεις τα βίντεο με το τι ακριβώς έλεγες τρεις μήνες πριν!
Ακόμα και στο αναλόγιο της φωτογραφίας σου, ίσως από κάποιο ... ελπιδοφόρο Ζάππειο, αναφέρεις τη λέξη "ελπίδα"!
Αισθάνεσαι ότι έχεις προσφέρει ελπίδα σε όλους αυτούς που έχουν υποστεί τα πάνδεινα τα τελευταία δυόμισι χρόνια;
Μαγκιά, Αντώνη, θα ήταν να μας έλεγες τα μέτρα που παίρνεις τώρα ΠΡΟΕΚΛΟΓΙΚΆ και ας μην έβγαινες!
Αλλά, έχει μεγάλη γλύκα η γαμημένη καρέκλα  του Πρωθυπουργού και φαίνεται ότι αξίζει να ξεσκίσεις τρία εκατομμύρια συνταξιούχους και άλλα τόσα εργαζόμενους για να μην πειράξεις τα πραγματικά αφεντικά σου και να παραμείνεις σ΄αυτή!
Και μην ακούσω αηδίες ότι ο "ΣΑΛΩΝΙΤΗΣ", άλλαξε στρατόπεδο, γιατί, παραμένω οικογενειακά και διαχρονικά σταθερός στην παράταξη που ενεργούσε πάντα υπέρ των πολλών! Που επίκεντρό της ήταν ο Άνθρωπος και όχι οι αγορές και οι αριθμοί! Που, χωρίς να έχει αποφύγει τα λάθη, δε θα βρει κανείς αποφάσεις της που να εξουθενώνουν τους πολίτες και να διαλύουν τον κοινωνικό ιστό!
Η παράταξη που παρέλαβε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής και τη συνέχισε με το όνομα Νέα Δημοκρατία, προεκλογικά ξεκαθάριζε το τοπίο και κέρδιζε ή έχανε!
Άλλοι την πρόδωσαν και την αλλοίωσαν για ίδιο όφελος!
Αν την είπες τη φράση, Αντώνη, με την ελπίδα ότι θα σε δικαιώσει η Ιστορία, σε βεβαιώνω ότι η Ιστορία δεν ασχολείται με τους μικρούς!

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Δηλαδή, άμα τον αλλάξουμε ως αρχηγό της Ν.Δ., εξαγνίζεται η Παράταξη? Και αυτοί οι βολεψάκηδες βουλευτές του και Υπουργοί, της Μεγάλης Παράταξης, γιατί τα ψηφίζουν?
Τότε φεύγοντας ο Γιωργάκης, πρέπει να ξαναψηφίσουμε ΠΑΣΟΚ, το Κόμμα των Μικρομεσαίων..

"ΣΑΛΩΝΙΤΗΣ" είπε...

Προφανώς, εδώ, υπάρχει παρεξήγηση!
Από τη στιγμή που τα κόμματα στη χώρα μας δε λειτουργούν δημοκρατικά-συλλογικά και οι αποφάσεις λαμβάνονται από τον ηγέτη, άντε και μια ομαδούλα περί αυτόν, τότε οι συνέπειες των αποφάσεων αυτών βαρύνουν τον ίδιο! Πόσο μάλλον, όταν οι αποφάσεις αποτελούν κυβερνητικές επιλογές οι οποίες είναι σε τελεία αντίθεση με την ιδεολογική πλατφόρμα του κόμματος και σε τελεία αντίθεση με τις προεκλογικές του δεσμεύσεις!Πολύ δε περισσότερο με την απληροφόρητη και απορούσα Κοινωνία!
Φυσικά η λύση είναι αλλαγή αρχηγού και δέσμευση του ή των επόμενων υποψηφίων πριν ψηφιστούν, για την πολιτική την οποία προτίθενται να εφαρμόσουν!
Ρομαντικό; Ίσως!
Είναι όμως η τελευταία ευκαιρία πριν τη διάλυση!