Δευτέρα 13 Φεβρουαρίου 2012

Της αξίζει μια θέση στα Guinness World Records!!!

Η Νέα Δημοκρατία, είναι ένα κόμμα εξουσίας, με ό,τι σημαίνει αυτό τη σημερινή εποχή! Και όπως συμβαίνει με τα κόμματα εξουσίας στη χώρα μας, δοξάζονται όταν βρίσκονται στην αντιπολίτευση και ευτελίζονται όταν ασκούν εξουσία!
Δεν υπάρχει προηγούμενο στη χώρα μας ένα κόμμα μετά από άσκηση εξουσίας να κρατήσει έστω το ποσοστό του και να ξαναπάρει τις εκλογές! Οσάκις έγινε αυτό, οφείλετο στο γεγονός ότι το αντίπαλον δέος, ήταν διαλυμένο και στη συνείδηση των ψηφοφόρων λειτούργησε το αίσθημα αυτοσυντήρησης κε το σλόγκαν "το μη χείρον, βέλτιστον"!
Επανεκλογή κόμματος ως επιβράβευση σωστής πολιτικής, δεν έχει σημειωθεί!
Η Νέα Δημοκρατία, από τον Οκτώβριο του 2009, είναι στην αντιπολίτευση,
 όπου την οδήγησε, κατά την άποψή μου, η αδυναμία του Καραμανλή να αποβάλει από την Κυβέρνηση και τους Οργανισμούς - παραφυάδες τους ανίκανους που είχε τοποθετήσει ικανοποιώντας ένα αδηφάγο πολιτικό σύστημα το οποίο οδήγησε τη χώρα στο γκρεμό!
Την οδήγησε επίσης, στην αντιπολίτευση, η  αδυναμία του Καραμανλή να αρχίσει, τουλάχιστον, να υλοποιεί αυτό που υποσχέθηκε στον ελληνικό λαό με την κωδική ονομασία "Επανίδρυση του Κράτους"! Αν αυτά τα δύο είχαν υλοποιηθεί, ο λαός όλα τα άλλα θα τα συγχωρούσε!
Αλλά, αν επιχειρήσει κάποιος να αναλύσει το γιατί δεν έγιναν αυτά, θα γράψει ολόκληρο βιβλίο και το έκανε ήδη ο Μανώλης Κοττάκης!
Τα δύο χρόνια που ακολούθησαν τις εκλογές του Οκτωβρίου του 2009, έγιναν συνταρακτικά γεγονότα! Για πρώτη φορά η εικόνα νεοεκλεγέντος πρωθυπουργού άρχισε να θαμπώνει τόσο νωρίς όσο του Γιώργου Παπανδρέου! Κι αυτό δεν οφειλόταν μόνο στο γεγονός ότι πολύ νωρίς αποκαλύφθηκαν τα τεράστια προεκλογικά του ψέμματα, αλλά και στο ότι πολύ νωρίς μια μεγάλη μερίδα πολιτών κατάλαβε ότι είχαμε να κάνουμε με έναν ανίκανο πολιτικό!
Η κρίση χρέους που διέτρεχε τη χώρα μας, μετατράπηκε σε κρίση δανεισμού, έπειτα από μια σειρά ατυχών παρεμβάσεων του Γεωργίου, ο οποίος περιφερόταν στα διεθνή φόρα και συκοφαντούσε χώρα και λαό!
Από την άλλη, η Νέα Δημοκρατία, αφού ξεπέρασε το σοκ της ήττας και ό,τι ακολούθησε ως φημολογία για τα αίτια της, προχώρησε πολύ νωρίς σε εκλογή νέου Προέδρου και άρχισε να μαζεύει τα συντρίμια της!
Το Μάρτιο του 2010, τα πολιτικά δεδομένα ήταν τα εξής τρία:
- Η αδυναμία της χώρας να ξεπεράσει από μόνη της την κρίση!
- Η εξεύρεση τρόπου να αποφύγουμε τα χειρότερα! Και,
- Η ολοφάνερη πλέον ανικανότητα του Γεωργίου να τη διαχειριστεί!
Η Κυβέρνηση και το ΠΑΣΟΚ, ανάλωσαν τεράστιο χρόνο προσπαθώντας να πείσουν τους πολίτες ότι για την κρίση αυτή έφταιγε η Ν.Δ. και ο Καραμανλής! Έτσι με τον τρόπο αυτό έδειχναν ότι δεν είχαν πάρει χαμπάρι πόσο γρήγορα τους τελείωνε ο χρόνος και πόσο ανούσια ήταν εκείνη την ώρα μια συζήτηση για το ποιος έφταιγε! Και ως φυσικό επακόλουθο ήλθε ο θανάσιμος εναγκαλισμός της τρόϊκας!
Αυτή η στάση του ΠΑΣΟΚ και της Κυβέρνησης, θα μπορούσε να γίνει η ευκαιρία της Ν.Δ. για σοβαρή, δομική  και συντριπτική αντιπολίτευση! Όμως, δεν το έκανε!
Και αντί, όσο προχωρούσαν τα δυσάρεστα γεγονότα και αποκαλυπτόταν η αδυναμία της Κυβέρνησης να αναλάβει πρωτοβουλίες, να μπει επικεφαλής μιας νέας πολιτικής, έγινε ακόλουθος, αν όχι ουραγός, μιας πολιτικής που μαθηματικά οδηγούσε τη χώρα στο όλεθρο!
Δεν είναι της ώρας να πούμε αν ήταν σωστό ή λάθος που δε ψήφισε το πρώτο μνημόνιο! Κατά τη γνώμη μου σωστά δεν το υπέγραψε!
Όμως η μετέπειτα αντιπολιτευτική συμπεριφορά της μπέρδεψε τους πάντες!
Η εικόνα που πέρασε στους πολίτες ήταν εικόνα ενός κόμματος το οποίο σύρεται σε υπερψηφίσεις, συμφωνίες και υπογραφές για πράγματα στα οποία δεν πιστεύει!
Η τελική συναίνεση της Ν.Δ. στην Κυβέρνηση (φάκα) Παπαδήμου με το "τυράκι" των εκλογών στις 26 Φεβρουαρίου ήταν το "πρελούδιο" για την καλά οργανωμένη επιχείρηση "κούρεμα Σαμαρά" και το είχαμε προβλέψει εδώ!
Γιατί αφού η Κυβέρνηση Παπαδήμου ορίστηκε από τους δανειστές μας για να προχωρήσει στο Κούρεμα του χρέους, φαινόταν αδύνατο το σενάριο εκλογές το Φεβρουάριο!
'Ετσι ο Αντώνης, αντί να κάνει μια δομική αντιπολίτευση από την ημέρα της υπογραφής από ΠΑΣΟΚ και ΛΑΟΣ του πρώτου μνημονίου και να τους ελέγχει κάθε μέρα για όσα δεν έκαναν στον εκσυγχρονισμό του κράτους, έβαζε δήθεν κόκκινες γραμμές για πράγματα που τα υπέγραψε αργότερα με το "μεσοπρόθεσμο" και χθες με την "ταφόπλακα"!
Με δεδομένη αυτήν την ανερμάτιστη πολιτική, μόνο τυχαίο δεν είναι που η Νέα Δημοκρατία δεν καρπούται την τρομακτική φθορά του ΠΑΣΟΚ! Γιατί, όσο βλάκες και αν είναι κάποιοι, θα υπάρχουν άνθρωποι στο περιβάλλον του Σαμαρά που αντιλαμβάνονται ότι ακόμα και με την πιο ευνοϊκή δημοσκόπηση, παρά την κατρακύλα του ΠΑΣΟΚ, αυτοδυναμία δεν επιτυγχάνεται!
Πόσο μάλλον μετά τα χθεσινά, που φέρνουν τη Ν.Δ. τρίτο κόμμα , μετά τους ... ανεξάρτητους!
Το τεράστιο αυτό αυτογκόλ της Νέας Δημοκρατίας, της δίνει το δικαίωμα, νομίζω, να διεκδικήσει μια θάση στα Guinness World Records, αφού χωρίς να κυβερνάει και χωρίς να ευθύνεται για τα τεράστια πολιτικά λάθη των τελευταίων δύο ετών φθείρεται αναλογικά όσο και το ανίκανο να κυβερνήσει ΠΑΣΟΚ!
Τώρα πια δεν απομένει παρά ο Κυρίαρχος κ. Παπαδήμος να ανακοινώσει στον υποτακτικό κ. Σαμαρά ότι οι εκλογές βλάπτουν τη χώρα και καλό είναι να μην τις αναφέρει τόσο συχνά στις ομιλίες του!
 Γιατί οι εκλογές, είναι η τελευταία κόκκινη γραμμή που του έχει απομείνει!

4 σχόλια:

mahler76 είπε...

καλά, εκλογές τον κόκκινο Μάη.

Ανώνυμος είπε...

ΜΗ ΤΟ ΦΟΒΟΣΑΣΤΕ.ΕΧΕΙ ΗΔΗ ΓΙΝΕΙ.Η ΕΔΑ ΕΧΕΙ ΑΝΑΣΤΗΘΕΙ.
ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟ ΔΕΝ ΒΛΕΠΩ ΑΚΟΜΗ.

"ΣΑΛΩΝΙΤΗΣ" είπε...

@ mahler76:
Βγήκε και ο ανεκδιήγητος Καψής, ο εκπρόσωπος ντε, και είπε το "χρησμό" "...από τον Απρίλιο, μπορούμε να μιλάμε για εκλογές..." και όλοι το ερμήνευσαν ως ημερομηνία εκλογών! Κανένας δεν πρόσεξε εκείνο το "ΑΠΟ"!

@ Ανώνυμος 9:47
Φίλε μου οι "Παπαδόπουλοι" δεν είναι λύση!Και η αριστερά δεν είναι ο μπαμπούλας που θέλουν να παρουσιάζουν οι θιασώτες της ισορροπίας του τρόμου στη χώρα μας!
Μετά την κοινωνική και οικονομική ωδίνη ίσως μας είναι χρήσιμη και μια πολιτική σε έναν "τοκετό" από τον οποίο μπορεί να προκύψει το "καινούργιο" που ζητάει η Κοινωνία!
Και, ειλικρινά, δε με νοιάζει πλέον τι χρώμα θα έχει αυτό!

firiki2010 είπε...

Η κοινωνία -κι εσύ όπως καταλαβαίνω- αναζητάει το καινούργιο. Καινούργιο όμως γενικώς και αορίστως χωρίς μια κατεύθυνση που θα ανταποκρίνεται στις δικές μας αξίες δηλ το "χρώμα" μας δεν μου λέει τίποτα.