Παρασκευή 16 Σεπτεμβρίου 2011

Ελιές Άμφισσας! Ίσως, οι καλύτερες ελιές στον κόσμο!

Ο τίτλος της ανάρτησης, δεν αποτελεί υπερβολή! Το έδαφος, οι ήπιες καιρικές συνθήκες και οι αιώνες, έχουν αναδείξει το προϊόν αυτό σε κορυφαίο ανάμεσα σε τόσα άλλα άλλων περιοχών!
Και μια διευκρίνιση: Άμφισσας! Όχι "τύπου" Άμφισσας!
Μετά του "Σταυρού", λοιπόν, κατά πως μάθαμε από τους παππούδες και τις γιαγιάδες μας, "Οι ελιές, λαδώνουν"! Ο καρπός, δηλαδή, παύει να είναι "ξύλο", αλλά αρχίζει σιγά-σιγά να γαλακτώνει.
Και είναι πια η εποχή να αρχίσουμε να κάνουμε τις επιτραπέζιες "ελ(ί)τικες" επιλογές μας με την "ελίτ" του είδους, την "Επιτραπέζια Ελιά Άμφισσας"!
Θα σας δώσω, σταδιακά και τις πέντε, κλασσικές, επιλογές! Σήμερα θα αρχίσω από αυτή που προηγείται χρονικά, γιατί πρέπει να γνωρίζετε ότι σε κάθε φάση ωρίμανσης, έχουμε και διαφορετική, γευστικά, ελιά!
Ελιά Άμφισσας "Τσακιστή":
Τη λένε έτσι γιατί για να πετύχουμε γρήγορη εκπίκρανση, την τσακίζουμε, πάνω σε ένα σανιδάκι καθαρό με ένα, επίσης καθαρό, σφυράκι! Ένα μέτριας έντασης χτύπημα, είναι αρκετό για να την ανοίξει στα δύο, διατηρώντας τα δύο κομμάτια κολλημένα με το κουκούτσι.
Μόλις τσακίσουμε όλη την ποσότητα, τις ζεματάμε με καυτό νερό! Τη διαδικασία την επαναλαμβάνουμε άλλες δύο φορές ώστε να πετύχουμε γρήγορη και σε μεγάλο βαθμό εκπίκρανση.
Το αποτέλεσμα για μια ποσότητα 3 με 4 κιλά, μετά το ζεμάτισμα, είναι αυτό της πρώτης φωτογραφίας!
Σουρώνουμε την ποσότητα και περιμένουμε να κρυώσει.
Μία ώρα μετά, περίπου, βάζουμε τις ελιές μέσα σε μια λεκάνη και τις αλατίζουμε με ημίχοντρο αλάτι. Προσθέτουμε ρίγανη και περιλούομε, με ένα ποτήρι νερού, με λάδι ελιάς Ανακατώνουμε καλά.
Μερικοί, ρίχνουν και ποσότητα ψιλοκομένου σκόρδου! Ωραίο θα είναι, αλλά επειδή το σκόρδο δεν αρέσει σε όλους κάντε το σε ένα βάζο που θα έχετε για σας, αν σας αρέσει η ιδέα!
Μετά το ανακάτεμα, τοποθετούμε τις λαδωμένες και αλατισμένες ελιές σε βαζάκια και ρίχνουμε ότι έχει καθίσει στο πάτο της λεκάνης σ΄αυτά!
Οι ελιές, είναι έτοιμες προς βρώση και τέρψη!

Σας βεβαιώνω ότι η εικόνα ενός βάζου με τις αλατισμένες-λαδομένες- ριγανάτες ελιές, αυτές μέσα στο βάζο είναι σκέτη πρόκληση!
Αν αποφασίσετε να ... ενδώσετε στην πρόκληση αυτή, συνοδέψτε τις με παραδοσιακό παξιμάδι από κάποιο γειτονικό σας φούρνο, φέτα ελληνική και ονομαστή και ντομάτα!
Το αντίδοτο στην ακρίβεια της κρίσης, αλλά και μια γευστική πανδαισία με πολύ ωραία ελληνικά προϊόντα!
Οι αναρτήσεις που θα ακολουθήσουν μέχρι τα Χριστούγεννα, σχετικά με το θέμα "Επιτραπέζιες Ελιές Άμφισσας", θα κλείσουν με την παραγωγή του ελαιόλαδου, ενός προϊόντος με τεράστια διατροφική αξία, του οποίου την παραγωγή και εκμετάλλευση την έχουμε από χρόνια παραδώσει, στα χέρια τις Ιταλικής και Ισπανικής Βιομηχανίας!
Ας αλλάξουμε τη μοίρα αυτού του ευλογημένου τόπου, αρχίζοντας από την εκμετάλλευση των πλούσιων πόρων της γης μας!

3 σχόλια:

Χρήστος Γ. είπε...

Καλησπέρα φίλε
Όλο εκπλήξεις μου είσαι. Τι μία ο τραχανάς τώρα οι ελιές!

"ΣΑΛΩΝΙΤΗΣ" είπε...

Καπετάνιο μου,με τα υπερπόντια ταξίδια σου, δε με παρακολουθείς συχνά!
Έχω παρασκευάσει και λιαστό τοματοπελτέ, ενώ παράγω συχνά και σαπουνάκι οικολογικό, σπιτικό!
'Οταν γυρίσεις με το καλό, θα σε τρατάρω ένα τενεκέ λάδι και ένα πεντόκιλο απ΄τις καλύτερες ελιές στον κόσμο!

Χρήστος Γ. είπε...

Έτσι που το θέτεις δεν θάναι άσχημο ένα ταξίδι ως τα Σάλωνα. Δεν θα βγω χαμένος!!! Θα περιμένω να μου δείξεις και καμιά ψησταριά με προβατίνες και ζηγούρια. Εγώ θα φέρω το τσίπουρο!!!
Είναι γεγονός ότι η δουλειά μου δεν επιτρέπει να σε διαβάζω τακτικά αλλά το σαπούνι και τον πελτέ τα θυμάμαι. Βάλε τις ετικέτες να φαίνονται τα θέματά σου.
Νάσαι καλά φίλε μου.