Πολιτικές Διεργασίες και "Πλατεία Συντάγματος"!

Η αρθρογραφία της σημερινής, 3/7, "Καθημερινής", είναι βγαλμένη σαν από σεμινάριο! Σαν να μαζεύτηκε την Πέμπτη το αρθρογραφικό επιτελείο και να έδωσε γραμμή για την αρθρογραφία της Κυριακής και των επόμενων ημερών!

Αυτό, βέβαια, δεν είναι κατ΄ανάγκην κακό! Το αντίθετο μάλιστα! Απλά το επισημαίνω γιατί τέτοια ταύτιση απόψεων, με διαφορετικό προσωπικό στυλ, βέβαια, είχα καιρό να διαβάσω στην εφημερίδα που παρακολουθώ από τα πρώτα μου γράμματα!

Τη "γραμμή", τη δίνει ο κ. Παπαχελάς στη σελ. 18 με ένα προσεγμένο άρθρο και τίτλο πολλαπλών ερμηνειών: "Πριν τη μάχη"!

-"Οι πολιτικές αλλαγές στην Ελλάδα του 2011 πρέπει να προχωρούν μέσα από δημοκρατικές διαδικασίες και όχι μέσα από κινηματικές καταστάσεις", τονίζει ο κ. Παπαχελάς!

Στη σελίδα 2 ο "ΦΑΛΗΡΕΥΣ", κατά κόσμον Στέφανος Κασιμάτης, σε άρθρο του με τίτλο "Η Δημοκρατία ανάμεσα στην αμφισβήτηση και την ανικανότητά της", (αλήθεια, γιατί "της" κ. Κασιμάτη;) τονίζει ότι έχει "...τη βεβαιότητα ότι όσο και αν είναι δίκαιη η οργή μας με τους πολιτικούς, η λύση για την πατρίδα μας μπορεί να προέλθει μόνο μέσα από τη Δημοκρατία, αλλά μια δημοκρατία απαλλαγμένη από το λαϊκισμό"!

Στο ίδιο μήκος κύματος κινούνται και οι περισσότεροι αρθρογράφοι, ενώ στη σελίδα 19 υπάρχουν και δύο "συναινετικές" επιστολές, η μία του Hugo Dixon, αρχισυντάκτη στο Reuters Breakingviews προς τους Έλληνες και η άλλη του Θάνου Βερέμη προς τον Αντώνη Σαμαρά!

Δε νομίζω ότι υπάρχει λογικός άνθρωπος σε τούτη τη χώρα που να διαφωνεί με το πνεύμα αυτό! Θεωρώ, όμως ότι οι κυβερνώντες και αυτό το οποίο κατονομάζουμε περιληπτικά ως "πολιτικό σύστημα" έχουν παρεξηγήσει μάλλον την έλλειψη σοβαρής αντίδρασης των πολιτών μετά το αιφνιδιαστικό και πνιγμένο στην άγνοια πρώτο μνημόνιο και "αντιστάσεως μη ούσης" εκτίμησαν ότι ξεχάστηκαν όλα και πάμε για άλλα!

Λάθος εκτίμηση! Καθόσον "εγένετο "Πλατεία Συντάγματος"!

Και μπορεί, κύριε Παπαχελά, η "Πλατεία" των πρώτων, τουλάχιστον, ημερών να μην εκφράζει αυτό που αποκαλείτε "κινηματική κατάσταση", αλλά η ερώτησή μου είναι:

-Θα υπήρχε αυτός ο προβληματισμός, εκφραζόμενος προς το παρόν με την αρθρογραφία, αν δεν είχε προκύψει η "Πλατεία" με τα δίκαια η υπερβολικά αιτήματα, όταν το "πολιτικό σύστημα" δεν έκανε το στοιχειώδες που αναφέρει στη συνέντευξή του στη σελ.22 του ίδιου φύλλου ο Στέλιος Ράμφος, ότι δηλαδή, "...εκείνο που ζητείται, άναρθρα, ίσως, είναι, ζητήστε μια συγνώμη, τιμωρήσετε κάποιον"! Και στη συνέχεια, "...ο κόσμος ζητάει ο διαχειριστής του πόνου του να πει την αλήθεια"!

Σοφές κουβέντες από έναν σοφό άνθρωπο!

Και για να το πω και με ποδοσφαιρικούς - επίκαιρους όρους!

Ο Αχιλλέας Μπέος, θα έτρωγε τιμωρία τεσσάρων ετών αποκλεισμού, για παραβατική αντιαθλητική συμπεριφορά της 17 Απριλίου, αν δεν είχε αποκαλυφθεί το σκάνδαλο των "στημένων";

Άρα, λοιπόν, η "Πλατεία" και κυρίως το μήνυμα που αυτή εξέπεμψε τις πρώτες ήρεμες ημέρες, ήταν ο καταλύτης των εξελίξεων και το πρίσμα μέσα από το οποίο θα προγραμματίζονται τα μελλούμενα!

Γιατί μπορεί η Δημοκρατία "να μην έχει αδιέξοδα", αλλά, αυτό, πρέπει πρώτα να το πιστέψει η ίδια η ...Δημοκρατία! Να μάθει να σέβεται το κύτταρό της, τον πολίτη, να μάθει να μην είναι απόλυτη αλλά να διαβουλεύεται και να αποφασίσει κάποτε ότι πρέπει να τιμωρεί ή και να απολύει τους υπηρέτες της, δηλαδή τους πολιτικούς!