Στις 30/6/2011, ο έγκριτος σχολιαστής τη ς "ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ", κ. Πάσχος Μανδραβέλης, έγραψε ένα σχόλιο στη γνωστή στήλη του "Απογραφές", με τίτλο "ένα μεγάλο ευχαριστώ"! Το ευχαριστώ, το απευθύνει προς τους 155 που ψήφισαν το "Μεσοπρόθεμο"!
Νομίζω ότι ο κ. Πάσχος Μανδραβέλης, στο σχόλιο αυτό, απλοποιεί κάπως τα πράγματα!
Το όλο σχόλιό του, ουσιαστικά, αναπαράγει αυτό που είπε ο κ. Πρωθυπουργός στο κλείσιμο της δραματικής συνεδρίασης της Βουλής, ότι δηλαδή αυτός και η Κυβέρνησή του ήταν οι ήρωες που παίρνουν τις δύσκολες αποφάσεις και οι προτιθέμενοι να καταψηφίσουν το νομοσχέδιο, οι λαϊκιστές!
Θα μπορούσα εδώ να αναφέρω και αναλύσω ότι το να φορολογήσεις, και πάλι, με έμμεσο και άμεσο τρόπο, τους μικροεπιχειρηματίες, τους υπαλλήλους και τους συνταξιούχους που δεν παράγουν ελλείμματα και να αφήσεις, για τους δικούς σου λόγους απείραχτους του κύριους παραγωγούς ελλειμμάτων, είναι η πιο εύκολη λύση και πάντως όχι ηρωισμός, αλλά, προτιμώ να μην πλατειάσω!
Πρέπει να σας γνωρίσω εκ των προτέρων ότι ανήκω σε εκείνους που θα καταψήφιζαν το «μεσοπρόθεσμο», αλλά ανακουφίστηκαν με την υπερψήφισή του! Παράδοξο θα πει κάποιος! Θα χαμογελάσει κάποιος άλλος! Όμως, πιστεύω ότι, ένα πολύ σημαντικό ποσοστό πολιτών διακατέχεται από το ίδιο συναίσθημα απέναντι στο νόμο που κάποιοι ισχυρίζονται ότι απέτρεψε μία πτώχευση, ενώ άλλοι, ότι μας βάζει πιο βαθειά στην ύφεση, άρα επιταχύνει αυτό το οποίο προορίζεται να αποτρέψει!
Πιστεύω επίσης ότι, το να ισχυρίζεται κάποιος σήμερα ότι αυτοί οι οποίοι ήταν υπέρ του νομοσχεδίου ήταν αυτοί « …που ανταποκρίθηκαν στην ανάγκη του Έθνους να επιβιώσει» και όσοι ήταν κατά «…κρύφτηκαν πίσω από τα εύκολα όχι…», δεν είναι απλώς υπεραπλούστευση συμπερασμάτων, αλλά εσκεμμένη και υποκριτική απόκρυψη της πραγματικότητας!
Ποιος μπορεί, αλήθεια, να ισχυριστεί σήμερα, μετά λόγου γνώσεως ότι ο Έλληνας Πολίτης, ακόμα και ο Έλληνας Βουλευτής, έχει πλήρη εικόνα της κατάστασης! Ακόμα και διεθνή δημοσιεύματα, καθημερινά παρουσιάζουν αντιφατική εικόνα της ελληνικής οικονομίας! Και η αντίφαση εκτίνεται από το ότι πρόκειται για μια οικονομία της οποίας απλώς περιμένουμε την αναγγελία του θανάτου της, μέχρι το ότι δεν είναι τίποτα μπροστά στα χάλια των οικονομιών άλλων χωρών! Ακόμα και η εικόνα του Έλληνα Πρωθυπουργού στην τελευταία του ομιλία στη Βουλή, να προσπαθεί να φορτώσει ανακριβώς, τα πάντα, μα τα πάντα, στην Κυβέρνηση Καραμανλή, αφού είχε εξαντληθεί αδόξως το «τρικ» της «συναίνεσης», φόρτιζε με αρνητισμό και αμφιβολία το νου, πολύ περισσότερο αυτών οι οποίοι έπρεπε σε λίγο να ψηφίσουν! Σε αυτό απέβλεπε, άλλωστε!
Όταν επιχειρούμε να πάρουμε θέσεις σε θέματα όπως αυτό της ελληνικής κρίσης, που έχει βυθίσει σε απόγνωση την ελληνική κοινωνία και έχει απωθήσει βίαια το Βουλευτή από τον εντολέα του, πράγμα πολύ επικίνδυνο για τη Δημοκρατία, είναι, νομίζω, ικανή και αναγκαία συνθήκη να γνωρίζουμε, όλοι οι πολίτες, τουλάχιστον, ένα μεγάλο ποσοστό της αλήθειας!
Ποιος γνωρίζει σήμερα γιατί έπρεπε να περάσουν έξη μήνες για να πάρει η νέα ελληνική Κυβέρνηση τα μέτρα που κατ΄αυτήν έπρεπε να παρθούν; Και γιατί να το δεχθούμε αυτό αμαχητί όταν άνθρωποι όπως ο πρώην Πρωθυπουργός του Ηνωμένου Βασιλείου κ. Μπράουν, γράφει στο βιβλίο του ότι ένα πρόβλημα δανεισμού 30 δις. ευρώ το Νοέμβριο του ΄09 από τις αγορές, έγινε δάνειο 110 δις από το ΔΝΤ (και βλέπουμε, λέω εγώ)!
Πως μπορεί κάποιος σήμερα να μου επιβάλλει με διλήμματα να παραβλέψω, για το καλό της χώρας πάντα, το ότι αυτό το οποίο μου παρουσιάστηκε από το μακρινό Καστελόριζο ως το, αναγκαίο, φάρμακο που θα έσωζε τη χώρα, θα γινόταν βρόγχος στο μέλλον του ελληνικού λαού από πανθομολογούμενο κακό χειρισμό, λάθος εκτιμήσεις ή και ανικανότητα της Κυβέρνησης;
Και, επιτέλους, αφού «πιστοποιήθηκε» η αποτυχία εφαρμογής του «μνημονίου» με την ανάγκη ψήφισης άλλου σκληρότερου, μήπως κάποιος έπρεπε να μας εμφανίσει και παρουσιάσει το «λογαριασμό»;
Γιατί από το πρώτο «μνημόνιο» αφαιρέθηκαν κάποια, πολλά, δισεκατομμύρια από τσέπες μισθωτών συνταξιούχων και όχι μόνο! Πόσα είναι αυτά τα χρήματα και που πήγαν; Είναι πάρα πολλά! Και μόνο από το κόψιμο των δώρων των συνταξιούχων το ποσό είναι τεράστιο! «Πού πήγαν τα λεφτά», για να θυμηθούμε την αγαπημένη προεκλογική «ατάκα» του κ. Πρωθυπουργού;
Δεν αισθάνθηκε κανείς την υποχρέωση από τους κυβερνώντες να αποδώσει λογαριασμό σε αυτούς στους οποίους επέβαλλαν «κεφαλικό» φόρο και τους ζητούν-επιβάλλουν και άλλα επιπλέον;
Θα μπορούσε κανείς να παραθέσει πολλές λεπτομέρειες που έχουν να κάνουν με τους χειρισμούς αυτής της Κυβέρνησης, τουλάχιστον στη μετά «μνημόνιο» εποχή! Περιορίστηκα σε αυτές τις λίγες αιτιάσεις οι οποίες όμως, πιστεύω ότι, αποδυναμώνουν την εύκολη επιχειρηματολογία κάποιων, προκειμένου να αποδώσουν τα εύσημα στην Κυβέρνηση και να καταχερίσουν αυτούς οι οποίοι ψήφισαν το «όχι»!
Πολύ περισσότερο όταν οι πιο πολλοί από αυτούς που ψήφισαν «ναι» το έκαναν χωρίς να ελπίζουν σε κάτι καλύτερο από τα κακό που ήδη προξένησε το πρώτο «ναι» που είπαν, έντρομοι και απληροφόρητοι, πριν ένα περίπου χρόνο!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου