Η "γιαλαντζί" Αριστερά!...

Ας μη γελιόμαστε! Μια μερίδα της Αριστεράς, στην Ελλάδα, είναι θυμωμένη! Η διερεύνηση των αιτίων του θυμού της, μπορεί να προκαλέσει τη συγγραφή ολόκληρου τόμου και δεν είναι στις προθέσεις μου να το κάνω! Αυτό, όμως που έχει εισπράξει η κοινωνία από αυτή τη μερίδα της Αριστεράς, της θυμωμένης, αυτής που αποκαλώ "γιαλαντζί" αριστερά, είναι ότι τα τελευταία χρόνια, κυρίως μετά την "πεφωτισμένη" ηγεσία του κ. Αλαβάνου, η "ευρωπαϊκή" αριστερά, όπως κάποτε βαυκαλιζόταν να αυτοαποκαλείται, έχει πάρει την κάτω βόλτα! Έχει χάσει τον προσανατολισμό της, το ακριβές ιδεολογικό και πολιτικό της στίγμα και ό,τι βγάζει προς τα έξω, το βγάζει με μίσος και κυρίως με θυμό! Και ο θυμός είναι πολύ κακός σύμβουλος!
Τα όσα συμβαίνουν τα τελευταία χρόνια στην Αθήνα, με αφορμή πάντα κάποια μικρά ή μεγάλα γεγονότα, αποδίδονται σ' αυτή την Αριστερά, η οποία μάλιστα φαίνεται να το απολαμβάνει! Αν διαβάσετε ξανά τις δηλώσεις του κ. Αλαβάνου, μετά τα γεγονότα του Δεκεμβρίου του 2008, θα καταλάβετε πολλά γι αυτούς που επέλεξαν τον "πολιτικό ακτιβισμό" επειδή ο κανονικός ακτιβισμός έχει προσωπικό κόστος και είναι για πραγματικούς ιδεολόγους!
Πολλά λέγονται αυτές τις μέρες για την "κατάληψη" του παλαιού, ιστορικού κτηρίου της Νομικής από μετανάστες και για τους οργανωτές και υποκινητές αυτής της πολιτικής και κοινωνικής απρέπειας! Το "ρεπορτάζ" του θέματος, το έχουν καλύψει άλλοι άμεσα και ικανοποιητικά! Μην περιμένετε να βγει κάποιος από τους "κοινωνικούς επαναστάτες " της "γιαλαντζί" αριστεράς και να παραδεχθεί ότι πίσω ΚΑΙ από αυτό το γεγονός κρύβεται ο συγκεκριμένος πολιτικός χώρος! Αυτό θέλει τόλμη και λεβεντιά για να το κάνει κάποιος! Πρέπει να έχεις το κουράγιο να ερμηνεύσεις και να δεχθείς το γιατί η κοινωνία σε έχει κατατάξει για δεκαετίες, στη σκοτεινή γωνία της ελάσσονος μειοψηφίας! Μόνο έτσι υπάρχει η πιθανότητα οι "συνιστώσες" της αριστεράς να μπορέσουν να αντιληφθούν και εν τέλει να ακολουθήσουν τη "συνισταμένη" της κοινωνίας! Κάτι τέτοιο, όμως δεν είναι ορατό μέχρι τουλάχιστον τη στιγμή που το εκλογικό σώμα θα αποφασίσει ότι ήρθε το τέλος των κάθε λογής "δήθεν"!
Όσο για το γεγονός της "κατάληψης" καθ' αυτό, καθώς και τις αντιδράσεις και αιτιάσεις των κάθε λογής από καθέδρας ανευθυνοϋπεύθυνων, δεν μας αιφνιδίασε ούτε το πώς ούτε το ποιος ούτε και το γιατί!
Γιατί στην προκειμένη περίπτωση, ισχύει αυτό που γράφει κάπου ο Καντ:
"Όποιος κατέστησε τον εαυτό του σκουλήκι, δεν έχει δικαίωμα να διαμαρτύρεται, όταν οι άλλοι τον καταπατούν"!