Τετάρτη 30 Νοεμβρίου 2011

Ελαιόλαδο! Ο πράσινος χρυσός της φύσης!...

Είναι η εποχή της! Από αρχές Νοεμβρίου, ανάλογα με την περιοχή, τις καιρικές συνθήκες ωρίμανσης και την ποικιλία, αρχίζει η εποχή συγκομιδής της ελιάς, είτε είναι επιτραπέζια, δηλαδή για φαγητό είτε προορίζεται για σύνθλιψη και ελαιοποίηση.
Η σημερινή ανάρτηση, είναι αφιερωμένη στην παραγωγή ελαιόλαδου. Ενός προϊόντος που ενώ τα τελευταία χρόνια αναγνωρίζονται όλο και πιο συχνά και σε εντονότερο βαθμό οι καταπληκτικές του ιδιότητες, η τιμή του παραμένει χαμηλά, σε σχέση με το κόστος παραγωγής του! Και τούτο γιατί η συγκομιδή του ελαιοκάρπου, από τη φύση της δεν έχει μεγάλα περιθώρια εκσυγχρονισμού, άρα απαιτεί πολλά μεροκάματα! Και όσο κι αν μερικά πράγματα θεωρούνται αυτονόητα, είναι καλό να μη ξεχνάμε ότι για κάποια γεωργικά προϊόντα, έχουν δουλέψει πολλοί άνθρωποι και έχουν ξοδευτεί πολλά χρήματα, για να φτάσουν στο τραπέζι μας!

Η διαδικασία παραγωγής του ελαιόλαδου, λίγο-πολύ είναι γνωστή. Εκείνο που δεν είναι γνωστό
 ακόμα στη χώρα μας είναι ότι για την Ιταλία και την Ισπανία τα παραδοσιακά ελαιοτριβεία ή ελαιουργεία, όπως τα έλεγαν οι παληοί, αποτελούν πλέον μουσιακά εκθέματα και τη θέση τους την παίρνουν τα μικρά ατομικά συστήματα παραγωγής λαδιού, που φτάνουν ακόμα και στην τυποποίησή του από μικρούς παραγωγούς ή μικρές ομάδες παραγωγών! Διελά-δειλά, αρχίζουν και στην Ελλάδα να έρχονται οι μονάδες αυτές, αλλά η κρίση και η δυσχέρεια στη χρηματοδότηση θα μας πάει, για μια ακόμα φορά, πίσω!
Είναι μια καλή εποχή να πάρετε τα παιδιά σας και να πάτε μια βόλτα στο πιο κοντινό σας ελαιοτριβείο να παρακολουθήσετε τη διαδικασία από την παράδοση του καρπόυ από τον παραγωγό μέχρι την εκροή του λαδιού από τη φυγοκεντρική διαδικασία! Θ απολαύσετε το άρωμά του σε όλες τις φάσεις παραγωγής και θα έχετε πετύχει να προσθέσετε μια εμπειρία στα παιδιά σας, που είναι αμφίβολο αν θα την έχουν ξανά στη ζωή τους! Δε γνωρίζω αν η επίσκεψη αυτή είναι μέσα στα σχολικά προγράμματα, όπως παληά!
Ελπίζω να είναι!


Επειδή, πολλά νοικοκυριά αυτή την εποχή κάνουν τον προγραμματισμό τους για τον εφοδιασμό σε λάδι, αφού τόσο η μεσογειακή δίαιτα όσο και η ελληνική συνήθεια, θέλουν το λάδι να αποτελεί βασική διατροφή όλης της οικογένειας, χρήσιμο είναι να γνωρίζουμε κάποια πράγματα!
Φυσικά, οι πληροφορίες αυτές προσφέρονται κυρίως για όσους έχουν επιλέξει να αγοράζουν το ετήσιο λάδι τους από παραγωγό, αλλά και για όσους επιθυμούν να αλλάξουν τακτική και να αφήσουν τα "ετοιματζίδικα" ραφιναρισμένα της αγοράς!
Κατ΄αρχήν, πρέπει να αγοράζετε λάδι σταθερά από παραγωγό τον οποίο εμπιστεύεσθε και δε σας έχει δώσει αφορμές να αμφισβητήσετε την εντιμότητά του. Όταν σας λέει ότι το λάδι είναι φρέσκο (φετινό) να τον πιστεύετε ότι είναι έτσι! Πρέπει όμως να γνωρίζετε ότι το φρέσκο λάδι, που δεν έχει ακόμα "καθίσει" θα αφήσει σε ένα διάστημα δύο μηνών περίπου κάποια κατάλοιπα τα οποία δεν είναι σημαντικά από άποψη βάρους, (μερικά γραμμάρια) αλλά ούτε είναι και βλαβερά. Είναι, κυρίως νερό και κάποια μόρια του πυρήνα! Η πρώτη εικόνα του λαδιού, είναι αυτή της τελευταίας φωτογραφίας!
Μια κιτρινοπράσινη πιχτή ουσία! Αν είναι και "αγουρέλαιο", δηλαδή λάδι που είναι βγαλμένο όταν ακόμα ο καρπός είναι περισσότερο πράσινος, το χρώμα του είναι σκούρο πράσινο!
 Έχει έντονο άρωμα και είναι απόλαυση στη σαλάτα και κυρίως στις τηγανητές πατάτες! Φυσικά "λούστε" με αυτό μια φέτα ψημένο στο τζάκι ψωμί και φάτε το με ελιές και φέτα λαδωμένη με αυτό!
Καλό είναι, αν αγοράσετε αυτή την εποχή λάδι από παραγωγό, να το βάλετε όλο σε ένα δοχείο και κτατά το Μάρτιο να το μεταγγίσετε σε άλλο! Τη λεγόμενη "μούρκα" μην την πετάξετε! Βάλτε την σε ένα μπουκάλι και σε λίγο καιρό θα πάρετε από εκεί κι άλλο λάδι καθαρό!
Διατηρήστε τα δοχεία με το λάδι σε μέρος σκιερό (βασικό γιατί το φως το κιτρινίζει και το αλλοιώνει) δροσερό και με χαμηλή υγρασία! Αν επιλέξετε να το αφήσετε στους τενεκέδες, (δε συνιστάται)φροντίστε να τους βάλετε από κάτω δύο ξυλάκια ώστε να αερίζονται!
Τέλος, να έχετε υπόψιν σας, ότι το φρέσκο λάδι έχει μεγάλη διατροφική αξία και να μην κατηγορείτε τον παραγωγό για την ελάχιστη "μούρκα" που αφήνει γιατί αυτό, μεταξύ των άλλων, αποτελεί και βασικό στοιχείο ότι είναι φρέσκο! Το περσινό είναι μεν διαυγές αλλά ο λαός λέει:
-Παληό κρασί και φρέσκο λάδι να μπαίνει στο σπίτι"!

2 σχόλια:

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Εγώ το πίνω το λάδι στο ποτηράκι του τσίπουρου, κι όλοι μου λένε πώς δεν αναγουλιάζω!
Άντε, άσπρο πάτο!

"ΣΑΛΩΝΙΤΗΣ" είπε...

@ Ασκαρδαμυκτί:
Για ανθρώπους σαν και σένα, βουτηγμένους στα ξενύχτια τα πιοτά και την ακολασία, συνιστάται ένα φλυτζάνι μετά την οινοποσία!Αποτρέπει τις αναθυμιάσεις!